سرزمین تیزهوش ها

۸۳ مطلب در تیر ۱۳۹۶ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

دوستی در کمک به‌ رشد احساسی و اجتماعی کودک اهمیت دارد. از طریق روابط متقابل با دوستان، کودکان قادر می‌شوند تا لذت سهیم شدن، خنده، حمایت، وفاداری و شادی‌های زیاد را کشف کنند.

آنها از راه دوستی:

- سازگاری در رفتار اجتماعی را تجربه می‌کنند.

- قوانین خود را تعیین می‌کنند، انتخابها را ارزیابی می‌کنند و وقتی با دشواریها مواجه می‌شوند، تصمیم می‌گیرند.

- دامنه وسیع از احساسات عادی مانند ترس، خشم و عصبانیت را تجربه می‌کنند.

- پِی می‌برند چه‌چیزی مناسب است و چه چیزی نیست.

- موفق به‌فهمیدن موقعیت اجتماعی و قدرت اجتماعی می‌شوند: چه کسی موافق جریان است و چه‌کسی مخالف جریان، رهبری و پیروی را درک می‌کنند، تفاوت درس و غیر آن را می‌فهمند.

- با افراد، دیدگاه‌ها و موقعیت‌های مختلفی مواجه می‌شوند که هر یک مستلزم رفتارها و تعاملات متفاوتی هستند.

- به‌گروه‌هایی تعلق دارند، بنابراین حس خودحرمتی آنان تقویت می‌شود.

رفاقت فقط یک چیز تجملی نیست؛ ضرورتی برای رشد روانی سالم است و میتواند منبع شگفت برای نیرویی احساسی باشد که به‌فرزندتان کمک می‌کند تا اعتماد به‌نفس دائمی را در خود رشد دهد. تحقیقات نشان میدهد که کودکان با دوستان‌شان احساس خوشبختی و اعتماد به‌نفس بیشتر می‌کنند و در بزرگسالی مشکلات اجتماعی کمتری دارند.

از نظر رشدی، رفاقت‌ها اغلب از روندهای زیر پیروی می‌کنند:

- در سن پنج تا نه سالگی، دوستی‌ها معمولاً به‌آرامی و به‌طور اتفاقی شکل می‌گیرند و اغلب خیلی سریع تغییر می‌کنند. شما روند آن را می‌دانید، فرزندتان ممکن‌است یک روز دوست صمیمی کسی باشد و بعد روز دیگر بهترین رفیق دیگری باشد.

- از نه سالگی به‌بعد احتمال بیشتری دارد که "بهترین دوست" داشته باشند و دوستی‌های عمیق‌تری شکل دهند، دوستی‌های بلندمدت‌تر بر مبنای علایق و سلیقه‌های گوناگون.

دوست شدن

فرزندتان ممکن‌است با فقط یک دوست شاد باشد یا بی‌نهایت مورد توجه عده زیادی از دوستانش باشد. گاهی اوقات نیز ممکن‌است کاملاً تنها به‌نظر برسد، زیرا علایقی متفاوت از بچه‌های هم‌سن خود دارد.

نگرانی از اینکه فرزندتان به‌دلیل کمبود دائمی دوست آزرده است، کاملاً طبیعی است. این موقعیت میتواند به‌این معنی باشد که او در برابر تنهایی، کمبود عزت نفس و حتی دستاوردهای درسی کمتر، اختلالات غذایی و افسردگی بیشتر آسیب‌پذیر است.

اگر فرزندتان از مصاحبت با خود خوشحال است، عیبی ندارد. نداشتنِ واکنش افراطی مهم است. درحالیکه اکثر کودکان خیلی زیاد به‌رفاقت‌ها وابسته‌اند، برخی اینطور نیستند و کاملاً از این وضعیت خوشحالند.

بسیاری از اینها بزرگسالانی با تدبیر و خلاق می‌شوند. شما فقط وقتی باید نگران شوید که فرزندتان از احساس کنار گذاشته شدن یا طرد شدن از طرف دوستان دلخور به‌نظر می‌رسد.

برای برخی کودکان دوست شدن، ناراحتی فوق‌‌العاده‌ای ایجاد می‌کند. فرزندتان ممکن‌است بسیار خجالتی باشد – او دشواری زیادی در پیدا کردن دوست دارد. حتی ممکن است‌تمایلات قلدرمآبانه یا خصمانه داشته باشد که بچه‌ها را به‌کناره‌گیری از او وادار کند.

به‌فرزندتان کمک کنید تا دوستانی پیدا کند که نیاز دارد؛ با استفاده از توصیه2های زیر:

- درباره دوستی صحبت کنید: خاطرات دوستان دوران کودکی خود را تعریف کنید و از او در مورد افکار و احساساتش نسبت به‌رفاقتهای جدید بپرسید.

- مهارتهای اجتماعی و رابطه معاشرتی را بیاموزید: وقتی صرف کنید تا به‌فرزندتان نشان دهید چگونه تماس چشمی ایجاد کند و لبخند بزند و نشان دهد که صمیمی است؛ قوانین اجتماعی اساسی، نقاپیدن چیزها یا آسیب زدن به‌دیگران و مشارکت و همکاری را فرا بگیرد؛ یا گفتن چیزهایی شبیه این را تمرین کند: سلام، من سام هستم، می‌آیی بازی کنیم؟

  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

 سال‌هاست که روال بر این است که نوآموزان از خرداد ماه تا پایان مرداد یا شهریور و پیش از ثبت‌نام در دبستان آزمایش‌های غربالگری متعددی را انجام می‌دهند تا سطح آمادگی آنها برای ورود به مدرسه سنجیده شود و اگر مانع و مزاحمی بر سر یادگیری دانش‌آموز و یا سلامتش وجود دارد به اطلاع والدین برسد.

به این منظور سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور متولی برگزاری «طرح سنجش سلامت جسمانی و آمادگی تحصیلی نوآموزان بدو ورود به دبستان» شده است و در این کار بهزیستی و برخی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور، آموزش و پرورش را یاری می‌کنند.

*مرحله اول دریافت برگه معاینات و پرداخت هزینه

برای تهیه گزارش از روند طرح سنجش سلامت به یکی از 48 پایگاه شهر تهران آمده‌ام و با «امیر حسین» 6 ساله و مادرش در مراحل مختلف سنجش همراه می‌شوم.

ابتدا وارد اتاق مدیریت می‌شویم و مادر امیرحسین معرفی‌نامه‌ای که از دبستان گرفته است همراه دو قطعه عکس به مسئول پایگاه می‌دهد و مسئول پایگاه از جهت قرار گرفتن در دایره جغرافیایی این معرفی‌نامه را بررسی می‌کند.

مسئول پایگاه مراحل سنجش را برای مادر امیرحسین شرح می‌دهد و برگه مراحل معاینات را به او می‌دهد و 20 هزار تومان هزینه سنجش را نقدی دریافت می‌کند. او می‌گوید: قرار بود دستگاه کارتخوان در پایگاه‌ها نصب شود اما فعلاً مبلغ را دستی می‌‌گیریم و بعداً مبلغ را به حساب آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران واریز می‌کنیم.

مسئول پایگاه ادامه می‌دهد: روزانه حدود 40 دانش‌آموز از ساعت 8 صبح تا 11 نوبت‌دهی می‌شوند که کار سنجش آنها تا حدود ساعت 12 و نیم طول می‌کشد.

*کم تحرکی و اختلال وزن شایع‌ترین مشکل نوآموزان

همراه با امیرحسین و مادرش به اتاق منشی می‌رویم و پس از ثبت مشخصات در سیستم به اولین مرحله سنجش که اتاق پزشک و کارشناس بهداشت است، راهنمایی می‌شویم.

کارشناس بهداشت که خانمی گشاده‌رو است، قد و وزن امیرحسین را می‌گیرد و بررسی ظاهری پوست و مو را انجام می‌دهد؛ قبل از امیرحسین، دختری را مشکوک به شپش سر به پزشک معرفی کرده بود که شپش سر او تایید شد؛ دخترک به خاطر خارش سر چند بار به پزشک متخصص مراجعه کرده بود اما درمان نشده بود و بعد از معاینه در این مرکز به راحتی مشکلش تشخیص داده شد.

از دکتر صفدریان شرح کارهایی که برای معاینه هر نوآموز انجام می‌دهد می‌پرسم و او در حال معاینه امیرحسین مرحله به مرحله‌اش را برایم شرح می‌دهد.

او می‌گوید: اول از معاینات پوست و مو شروع می‌کنیم و مو را از نظر شپش سر و پوست را از نظر سلامت ظاهری معاینه می‌کنیم. آلرژی و قرمزی چشم و لمس بزرگی و کوچکی غده تیروئید مراحل بعدی معاینه است و سپس معاینه قلب از نظر میزان تپش ضربان قلب، معاینات ریوی و خس خس سینه و تندی نفس انجام می‌شود.

صفدریان ادامه می‌دهد: معاینه بعدی مربوط به بررسی قرینگی اندام و انگشت‌های دست و پرشدگی به موقع ناخن‌ها برای بررسی کم‌خونی است. قوس زیاد و انحنای ستون فقرات، معاینه دست‌ها و پاها و شانه‌ها زانوی ضربدری و پرانتزی هم از دیگر مراحل معاینات است.

این پزشک که 2 سال است که در فصل غربالگری نوآموزان به این مراکز می‌آید، در خصوص اقدامات پس از تشخیص می‌گوید: اگر مشکلی تشخیص دهیم یا حتی شک کوچکی هم داشته باشیم به متخصص ارجاع می‌دهیم.

او شایع‌ترین مشکلات نوآموزان را مربوط به قد و وزن آنها می‌داند و توضیح می‌دهد: بر اساس «بی ام آی» تعیین شده نوآموزان و بررسی ظاهری بسیاری از آنها اختلال وزن دارند که بازهم بیشتر آن اضافه وزن ناشی از کم‌تحرکی است.

صفدریان، انس کودکان با بازی‌های رایانه‌ای را عامل این اختلال نام می‌برد و می‌گوید: کم تحرکی و اضافه وزن اختلال خطرناکی است که زمینه‌ساز بیماری‌های متعددی در آینده می‌شود و نشستن مداوم پای بازی‌های رایانه‌ای، مشکلات اسکلتی را هم برای نوآموزان ایجاد می‌کند.

*سنجش میزان آمادگی نوآموزان برای یادگیری

خانم دکتر فرم معاینات امیرحسین را تکمیل می‌کند و توضیحات لازم را به مادر او می‌دهد و ما به طبقه بالای مرکز برای ادامه مراحل سنجش راهنمایی می‌شویم.

سه اتاق «آزماینده شناختی» در کنار دو اتاق «شنوایی سنجی» و «بینایی سنجی» در طبقه بالای مرکز وجود دارد که درِ اتاق‌های آزماینده شناختی برخلاف تمام اتاق‌های مرکز بسته است و نوآموزان بدون حضور والدین یا شخص ثالث سنجش می‌شوند و امیرحسین هم این مرحله را به تنهایی می‌گذراند.

قبل از سنجش امیرحسین با خانم چیت‌ساز که کارشناس ارشد روان‌شناسی است و در این مرکز کار می‌کند، صحبت‌ می‌کنم؛ او از طرف آموزش و پرورش استثنایی یک دوره آموزش گذارنده است و بعد از آن در دو امتحان عملی و نظری شرکت کرده تا برای حضور در این طرح انتخاب شود.

چیت‌ساز در خصوص کیفیت سنجش شناختی توضیح می‌دهد و می‌گوید: ابتدا برای ارتباط برقرار کردن با نوآموزان چند سوال خودمانی می‌پرسیم و بعد سوالات معینی را شفاهاً از نوآموزان می‌پرسیم که البته این سوالات را نمی‌شود لو داد، نتیجه را هم به والدین نمی‌گوییم.

او ادامه می‌دهد: هدف ما از سوالاتی که می‌پرسیم سنجش حافظه‌های مختلف نوآموزان است که در دو حیطه شناختی و زبانی بررسی صورت می‌گیرد در این مرحله هوش اجتماعی و ریاضی سنجش نمی‌شود و فقط نوآموز از جهت تعیین آمادگی برای حضور در کلاس درس بررسی می‌شود.

این روان‌شناس با بیان اینکه این مرحله از سنجش حدوداً یک ربع طول می‌کشد، اضافه می‌کند: اکثر بچه‌ها مشکلی ندارند و تعدادی از نوآموزان که مشکلاتی دارند به آموزش و پرورش استثنایی برای تعیین تکلیف معرفی می‌شوند.

*کودکان طبقه مرفه در خطر ضعف بینایی

حالا نوبت بینایی‌سنجی است و خانم ناهید گوران با 42 سال سابقه کار در کسوت معلم بهداشت این معاینه را در این پایگاه انجام می‌دهد.

او می‌گوید: ابتدا نوآموز در مقابل تابلوی «ای چارت» قرار می‌گیرد و بعد دفترچه دید رنگ را به او می‌دهیم و اگر ضعف بینایی مشاهده شود، برگه ارجاع به دکتر متخصص برای دریافت عینک صادر می‌شود.

این مربی بهداشت باتجربه ضعف بینایی بین کودکان در رفاه کامل را بیشتر می‌داند و بیان می‌کند: روزانه 2ـ3 مورد ارجاع داریم و این مسئله در مناطق مرفه بیشتر است و دلیل آن هم به استفاده بیش از حد کودکان از ابزارهای بازی رایانه‌ای باز می‌گردد.

*اکثر نوآموزان شنوایی خوبی دارند

از امیرحسین جا مانده‌ام. او مرحله سنجش شنوایی را انجام داده است و من بعد از او وارد اتاق شنوایی سنجی می‌شوم که متصدی آن خانم حاتمی است که بعد از گذراندن دوره با توجه به مدرک دانشگاهی‌اش به این پایگاه آمده است.

او می‌گوید: هر معاینه شنوایی حدوداً 5 دقیقه طول می‌کشد و با شنوایی نوآموزان با دستگاهی به نام ادیومتر سنجیده می‌شود. فرکانس‌های دستگاه از 500 تا 8000 تعین می‌شود تا حساسیت گوش کودک تعیین شود و تا امروز که در این پایگاه بوده‌ام موردی از ضعف شنوایی مشاهده نکرده‌ام، بعد از سنجش شنوایی، تلفظ کودکان به حروفی مثل «ژ، سین و شین» بررسی می‌شود.

با امیرحسین و مادرش دوباره به اتاق مدیریت می‌رویم که مرحله آخر کار است. مهر سنجش بر روی معرفی‌نامه امیرحسین نقش می‌بندد و کار ما هم در پایگاه قاسم‌زاده خیابان شهید عراقی خاتمه می‌یابد.

 
  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

به گزارش تیزلند، به نقل از عبدالرسول عمادی رئیس مرکز سنجش آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، با بیان اینکه تاخیری در زمان ارسال سوابق دوره پیش‌دانشگاهی داوطلبان ورود به دانشگاه‌ها صورت نگرفته است، اظهار داشت: سوابق دوره پیش‌دانشگاهی داوطلبان آزمون سراسری دانشگاه‌ها استخراج شده و به سازمان سنجش آموزش کشور ارسال شده است.

وی افزود: نتیجه آزمون سراسری 70 درصد، سوابق تحصیلی دوره پیش‌دانشگاهی 5 درصد و سوابق تحصیلی امتحانات نهایی سوم متوسطه 25 درصد در قبولی نهایی داوطلبان آزمون سراسری دانشگاه‌ها موثر است.

عمادی اضافه کرد: سوابق پیش‌دانشگاهی از 4 درس استخراج می‌شود که برای داوطلبان هر رشته این درس‌ها متفاوت است.

  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

بعضی از دانش‌آموزان تابستان را فصل استراحت می‌دانند و برنامه‌ای برای درس خواندن ندارند، اما بسیاری از دانش‌آموزان نیز تابستان را فرصت خوبی می‌دانند تا علاوه بر مرور درس‌های سال گذشته، نگاهی به درس‌های سال آینده داشته باشند. کنکوری‌ها بهتر می‌دانند که یک روز در تابستان چه ارزشی دارد. اگر می‌خواهید ارزش یک روز تابستان را بدانید، آن را از یک دانش‌آموز کنکوری که یک روز تا کنکورش باقی مانده، بپرسید.

اگر شما در سال‌های قبل تجربه‌ی درس خواندن در تابستان را داشته باشید، امسال هم مشکلی نخواهید داشت؛ اما اگر امسال اولین سالی است که می‌خواهید درس بخوانید، یک نیروی گریز از مرکز در شما وجود دارد که به شما می‌گوید «سال تحصیلی از اول مهر شروع می‌شود». سعی کنید به حرف‌های این نیروی گریز از مرکز توجه نکنید و برنامه‌های تابستان خود را اجرا کنید.

برنامه‌ریزی نقش موثری در موفقیت دارد. این درست است؛ اما فراموش نکنید که فقط برنامه‌ریزی کردن، موفقیت نیست. برنامه‌ریزی، بسترهای موفقیت را برای‌تان فراهم می‌کند؛ اما برای موفق شدن باید برنامه را اجرا کرد. اجرا کردن برنامه هم یعنی درس خواندن. بعضی از دانش‌آموزان ممکن است در تابستان خیلی به فکر بروند ودرس خواندن در تابستان جزء برنامه‌های اصلی آن‌ها باشد ولی 90 درصد وقت خود را برای برنامه‌ریزی و 10 درصد را برای اجرا بگذارند. شما جزء این دسته از دانش‌آموزان نباشید. پیشنهاد می‌کنم حتماً درس‌های سال آینده را در برنامه بگنجانید و فقط به فکر مرور درس‌های سالی که پشت سر گذاشتید، نباشید. خواندن درس جدید، انگیزه‌ی بیش‌تری به شما می‌دهد.

به فکر کتاب‌های کمک‌آموزشی باشید، اما نباید هر کتابی را که دوستانتان می‌گویند یا در کتاب‌فروشی می‌بینید، بخرید. یک الگو برای خود داشته باشید. برای هر درس، یک یا دو کتاب تهیه کنید و سعی کنید آن‌ها را کامل بخوانید. داشتن کتاب‌های زیاد، در بلندمدت برای‌تان اضطراب به وجود می‌آورد. همه‌ی ما میوه‌های تابستانه را دوست داریم. درس خواندن هم جزء میوه‌های تابستانه است که من دوست دارم. فکر می‌کنم شما هم دوست داشته باشید.

  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

گفتگوی پایگاه‌ اطلاع‌رسانی باغ کتاب را با این ناشر فعال در بخش بین المللی بخوانید.

سرانه مطالعه در ایران به شدت پایین آمده است و کتاب نخوانی به عادت مردم ما تبدیل شده است. تلاش‌هایی برای برطرف کردن این معضل همواره صورت گرفته است. منتها با وجود بالای ده هزار ناشر و چاپ عناوین بی شمار در سال، همچنان کتابخوانی، سیری نزولی پیدا کرده است. به نظر شما چرا مصرف کتاب در ایران روز به روز کمتر می‌شود؟

همیشه سعی کردم در این‌باره سیاه نمایی نکنم و با دیدی مثبت به موضوع نگاه کنم ولی آنچه عیان هست افت شدید افرادی که کتاب را فراموش و سمت آن نمی‌روند. این افراد نسل جوان و نوجوان نیستند. افرادی هستند که سالها کتاب جزئی مهم از زندگی آنان بوده. شکی نیست گرفتاری‌های اقتصادی که گریبان گیر همه شده فرصت تنها شدن با یار مهربان را گرفته ولی آیا مگر همین مردم گرفتار توانسته‌اند سینما را به همین وضع فراموش کنند؟ اعتقاد من این هست که آثار تولیدی در داخل از لحاظ کیفی ونوشتاری در سطح استانداری قرار دارند و نویسندگان با وجود موانعی چون ممیزی قلمی نافذ و تاثیر گذار دارند. پس دلایل رکود را نمی‌توان ضعف نویسنده دانست. شخصاً وجود گوشی‌های هوشمند با تمام جذابیت‌های آن و همچنین اینترنت که زمان زیادی از زندگی افراد را درگیر خود کرده از عوامل کاهش گرایش به سمت کتاب خوانی بوده و این عامل مختص ایران نیست و همه گیر بوده است.

چرا تولید بیشتر منجر به مصرف بیشتر نشد و تیراژ کتاب‌ها به رقم‌های زیر 500 رسید؟

تولید بیشتر صرفاً دلیلی بر بر استقبال مخاطب نخواهد شد بخصوص در زمانی که فضای کلی جامعه آنها را به کتاب خوانی تشویق نمی‌کند. تیراژ کتاب‌ها نسبت مستقیم با استقبال مردم از کتاب دارد و این خود یکی از نشانه‌های رکود در این بازار است و بی‌شک آن را باید خطری جدی و به مثابه ناقوس مرگ ادبیات دانست.

با توجه به اختصاص فضای 14 هزاری به فروشگاه کتاب و در دسترس بودن عناوین چند صد هزاری کتاب در فضای باغ کتاب، آیا می‌توان امیدوار بود که گسترش ویترین برای ارائه کتاب، منجر به دیده شدن بهتر کتاب شود؟

قطعاً تاثیر مثبت خواهد داشت ولی سبک و نوع کاربری این گونه فضاهای فرهنگی با فروشگاه‌های کتاب بسیار متفاوت بوده و نمی‌توان انتظار داشت بر روی هم تاثیری داشته باشند. اصولاً استفاده از این گونه مکان‌ها با توجه به موقعیت جغرفیایی آن در شهر تهران می‌توان تصور کرد مکانی برای تفریح کتاب دوستان در زمان فراغت تبدیل شود که البته خود قابل تعمق خواهد بود اگر برای آن برنامه‌ای اصولی ریخته شود. همانطور که گفتم با توجه به جذابیت بصری وفیزیکی این بنا و نزدیکی آن به یکی از نقاط زیبای گردشگری تهران می‌تواند آن را به مکانی بین‌المللی برای معرفی ادبیات ایران چه در جذب مخاطب داخلی و چه به عنوان نمادی از ادبیات مدرن ایران دانست.

شما ناشری بین المللی هستید و با انتشارات شمع و مه در خارج از کشور فعال بوده‌اید. همچنین فضاهای خارج از کشور را رصد کرده‌اید. به نظرتان ایجاد فضای مناسب برای کتابخوانی تا چه اندازه می‌تواند منجر به مصرف کتاب شود؟

اگر منصفانه بگویم این مکان یکی از برترین سازه‌های خاص کتاب خوانی در جهان خواهد بود که کاربری کتابخانه‌ای ندارد. شاید در دنیا کتاب خانه‌هایی عظیم و شکیل‌تر یافت شود، ولی باغ کتاب این کاربری را ندارد. کاربری مرکب این سازه که آن را چیزی در بین نمایشگاه کتاب، کتابخانه و کتاب فروشی نگه داشته خود از جاذبه‌های آن خواهد بود که در دنیا یا شاید از دید اینجانب در بین حدوداً 20 کشوری که فضاهای فرهنگی آنها را دیدم متفاوت کرده است و قطعاً اگر برنامه‌ریزی تخصصی بر روی آن انجام گیرد، فضای ادبی کشور را متاثر از خود خواهد کرد.

از نگاه شما در کشورهای خارجی که در بالا نگه داشتن سرانهٔ کتابخوانی موفق بوده‌اند، چه عامل‌هایی در این مسیر موفق بوده است؟

این موضوع کمی به فرهنگ آنان بر می‌گردد که کتاب جزئی لاینفک از زندگی آنان می‌باشد و این موضوع برای مردم ما تزریقی نیست و باید فرهنگ سازی شود. شاید دلیل مهم و یا به قولی متهم ردیف اول را باید آموزش و پرورش ایران بدانیم که هیچ گاه برنامه‌ای در علاقه‌مندی یک کودک در بدو ورود به دنیای علم و ادب نمی‌کند. شاید استفاده از روش‌های منسوخ شده آموزشی که در دنیای رنگارنگ دیجیتال برای کتاب نوعی دافعه درست کرده است.

فضایی مانند باغ کتاب که کتابخوانی را به یک امر تفریحی هم تبدیل می‌کند، تا چه اندازه می‌تواند در کتابخوان کردن عامهٔ مردم موثر باشد؟

ترکیب امور مهم زندگی و حتی سیاسی در قالب تفریح یکی از تکنیک‌های مقبول کشورهای جهان اول دنیا می‌باشد. همانطور که در جایی دیگر عرض کردم جذب مردم به کتاب و کتاب خوانی در قالب امری تفریحی در فضایی زیبا و مدرن کاری مطمئناً موفق و موثر خواهد بود بخصوص برای قشر جوان.

آیا شما خودتان طرفدار فضای عبوس و سرد و خشک به عنوان محل عرضهٔ کتاب هستید یا فکر می‌کنید که فضاهای متنوع می‌تواند منجر به مصرف بیشتر کتاب بشود؟

هیچ عقل سلیمی این تصور را نخواهد داشت که بتوان در فضایی به اصطلاح پادگانی و خاکستری افراد را جذب فرهنگ کرد و باید این حرکت شهرداری تهران را در ساختن چنین بنایی مدرن و پر جاذبه تحسین کرد.

کتابفروشی های بزرگ تا چه اندازه ضرورت امروز است؟ آیا می‌توان با در دسترس قرار دادن کتاب، علاقمندی زیادتر ایجاد کرد؟

چیزی که هنوز برای فضای باغ کتاب و تضمین موفقیت آن نمی‌توان پیش بینی کرد بحث فروش کتاب هست و باید بهره‌بردار به گونه‌ای برنامه ریزی کند که برای تامین هزینه‌های سنگین نگهداری این مکان حسابی روی درآمد کتابفروشان و یا احتمالاً کسب اجاره غرفه‌ها از ناشرین نداشته باشد.

کتابفروشی های بزرگ در کشورهایی که سفر و بازدید کرده‌اید، تا چه اندازه در فروش کتاب موفق بوده‌اند؟

واقعیت این هست که کتابفروشی های بزرگ یا به نوعی نسل جدید کتاب فروشی‌ها که در ایران هم چند سالی هست به وجود آمدند بدون شک از دلایل رشد فضای کتاب خوانی در دنیا می‌باشند. البته از لحاظ تعداد نسبت به مساحت یک شهر ایران در شرایط خوبی نیست بخصوص در شهرهای کوچکتر. نمی‌توان از تاثیر تاسیس شهر کتاب‌ها که باز هم ابتکار شهرداری تهران بوده چشم پوشی کرد یا ورود کتاب فروشی‌های زنجیره‌ای و مدرن چند منظوره که نمونه‌ای از آن را از کتاب فروشی نشر چشمه می‌توان نام برد چشم پوشی کرد ولی تاکید می‌کنم باغ کتاب این کاربری را نمی‌تواند داشته باشد و نقش مکمل را بازی خواهد کرد.

به عنوان یک ناشر که فعالیت عمده‌اش در خارج از کشور بوده است، راهکارتان بنابرتجربه‌ای که دارید، چه راهکاری برای بالابردن مصرف کتاب دارید؟

فضای آزاد برای قلم زدن نویسندگان، جلسات نقد حرفه‌ای و تخصصی، قهرمان سازی یا به گونه‌ای دیگر سلبریتی سازی در فضای ادبیات، ارتباط نویسندگان داخلی و خارجی و فراهم کردن شرایط برای صدور ادبیات برای ایجاد انگیزه ملی در افراد صاحب قلم، حمایت دولت از صنعت نشر بدون دخالت‌های بی‌مورد و تشویق مردم در رسانه‌های عمومی و برنامه‌هایی مدون در مدارس می‌تواند به جلب توجه مردم به کتاب و کتاب خوانی منجر شود.

شما اقدام به معرفی تعدادی از نویسندگان معاصر ایرانی در خارج از کشور با ترجمه آثارشان کرده‌اید و در این میان جشن‌هایی هم برای معرفی و رونمایی آثارتان در کشورهای دیگر کرده‌اید. به نظرتان تا چه اندازه مصرف یک کتاب، با شناخت مخاطب از آن اثر و نویسنده‌اش بستگی دارد؟

یکی از اولین سئوال هایی که در زمان ارائه یک اثر از زبانی به زبان دیگر می‌شود میزان فروش آن اثر در زبان مادری هست و این موفقیت طبعاً به شناخت مخاطب از آن اثر و نویسنده‌اش بستگی دارد و باز این موضوع بر خواهد گشت به معرفی و توزیع درست یک اثر در داخل کشور که متاسفانه یکی از ضعف‌های درمان نشده صنعت نشر کشور می‌باشد. و در انتها به نکته‌ای باید توجه کنیم که هر حرکتی که سرها را به سمت کتاب بچرخاند امری مقدس خواهد بود چرا که مرگ کتاب، مرگ فرهنگ یک کشور است.

  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

این آمار نگران کننده است

وب سایت دانش محور «Common Sense Media»، در پژوهشی به این نتیجه رسیده است که فقط سه درصد از وقت کودکان به خلاقیت و خلق چیزهای جدید می گذرد و بقیه زمان شان صرف بازی های مهیج، گوش دادن به موسیقی و گشت و گذار در شبکه های اجتماعی می شود. در این پژوهش بیش از دو سوم نوجوانان صاحب گوشی هستند و 37 درصد آنها هم تبلت دارند.

در ادامه این تحقیق، شرکت پژوهشی «Influence-Central» در یک بررسی با عنوان «کودکان و تکنولوژی» گزارشی از تعامل کودکان نسل جدید با دستگاه های همراه منتشر کرده است. در این گزارش، از 500 مادر آمریکایی سوال شده است و بر اساس پاسخ های ارائه شده، متوسط سن مالکیت گوشی هوشمند در کودکان به 10.3 رسیده است. همچنین میزان استفاده کودکان از تبلت هنگام سفر با خودرو، از 26 درصد در سال 2012 میلادی به 55 درصد در زمان حال رسیده است. 64 درصد از کودکان با لپ تاپ یا تبلت به اینترنت دسترسی دارند. این در حالی است که این رقم در سال 2012 میلادی تنها 42 درصد بوده است.

امنیت حرف اول را می زند

ترکل معتقد است اگر پدر و مادرها به خرید گوشی هوشمند برای فرزندشان راضی شدند، حتما باید قبل از هر چیز، حفظ حریم شخصی و امنیت کودک را به او آموزش بدهند. یعنی باید واضح و روشن به او توضیح بدهند که این گوشی در عین حال که می تواند برای او بسیار مفید باشد، می تواند به همان اندازه خطرناک باشد و باید همه چیز را با پدر و مادرش در میان بگذارد.

هنگامی که مادر کنار اجاق گاز مدام با گوشی اش پیام می فرستد یا پدر هنگام رانندگی حواسش به کامنت های شبکه های اجتماعی است؛ کودک هم همان راه را ادامه می دهد و تصویر یک خانواده این شکلی می شود؛ «خانواده ای روی یک کاناپه نشسته اند. هیچ کس حرفی نمی زند. پدر در یک سایت ماشین های مورد علاقه اش را می بیند، مادر در یک سایت آشپزی، طرز تهیه سوفله را یاد می گیرد، کودک هم مشغول بازی است و با اسلحه اش همه دشمن ها را می کشد. کسی با کسی حرفی نمی زند. همه آرام و بی تحرک در تنهایی خصوصی شان، سرهای شان را به زیر انداخته اند و غرق شده اند در فضای مجازی.»

وقتی پای مغز به میان می آید

محققان سوئیسی بعد از مطالعات دقیق به این نتیجه رسیده اند که استفاده زیاد و مدام از گوشی های هوشمند منجر به آسیب دیدن یکی از بخش های مهم مغز می شود. آنها معتقدند رابطه مستقیمی بین دست و مغز در زمان استفاده از این نوع گوشی ها ایجاد می شود که باعث به وجود آمدن صدمات و آسیب های مغزی می شود.

این تیم تحقیقاتی از 37 داوطلب برای اثبات این مسئله استفاده کردند که 27 نفر آنها از گوشی هوشمند و 10 نفر از آنها از گوشی های ساده با دکمه های واقعی (نه لمسی) استفاده می کردند. محققان بعد از یک دوره پژوهش به این نتیجه رسیدند؛ در بخشی از مغز به نام «Somatosensory»، غشایی وجود دارد که مخصوص کنترل حرکت دست، صورت، لگن، تن و گردن است و افرادی که از گوشی های موبایل هوشمند با صفحات لمسی استفاده می کنند، این بخش از مغزشان به مرور زمان نسبت به کنترل حرکات ضعیف می شود، اما افرادی که از گوشی های معمولی و دکمه دار استفاده می کنند با هر بار استفاده از دکمه، مغز حالت حرکت انگشتان را دریافت کرده و با حرکت انگشتان روی دکمه ها فعالیت می کند و از کم کاری و تغییر شکل دور می ماند، یعنی با هر بار حرکت انگشتان و سایر اعضای بدن، مغز فعالیت می کند و از پیری و تغییر شکل و به دنبال آن، اختلالات مغزی پیشگیری می شود.

خواب را از چشم های شان می گیرد

نمایشگر کوچک گوشی های هوشمند و تبلت ها در خواب کودکان تاثیر دارد. بر اساس یافته های یک نظرسنجی از دو هزار و 48 کودک چهار تا هفت ساله، آنها قبل از خواب، خیلی بیشتر از قبل از گوشی های موبایل و تبلت استفاده می کنند. بر این اساس مشخص شده کودکانی که قبل از خواب از گوشی موبایل استفاده می کنند 20.6 دقیقه کمتر از کسانی که از دستگاه های الکترونیکی استفاده نمی کنند، می خوابند. محققان معتقدند این کم خوابی روی هوش و خلاقیت و شادابی کودک تاثیر می گذارد.

وقتی روابط تغییر می کند

فرزند در اتاق خود نشسته و از آنجا برای مادرش پیغام می فرستد که «ناهار حاضر است؟» یا «غذا چی داریم؟» مادر هم از آشپزخانه جواب می فرستد: «نیم ساعت دیگه غذا حاضره!» و این گونه است که روابط و تعامل رنگ می بازد. کم کم گفتگو کردن رو در رو جای خود را به پیام ها و استیکرهای رنگارنگ می دهد. همین موضوع باعث می شود مرز روابط بین والدین و کودک تغییر کند. کودکی که در حال رشد است، بدون گفتگو و تعامل با خانواده و در یک فضای آنلاین و دور از خانواده رشد می کند.

کودک با خلاقیت خداحافظی می کند

کارشناسان معتقدند وقتی کودکان به بازی ها و اپ های گوشی های هوشمند عادت کنند، دیگر حساسیت چشم و واکنش مغزشان کم می شود. تخیل شان کم می شود و کم کم به کودکانی وابسته به تکنولوژی تبدیل می شوند که منتظر می مانند امکانات برای شان فراهم باشد و بعد به سراغ بازی بروند، در صورتی که کودک بدون گوشی هوشمند، با نقاشی کردن و ساختن کاردستی و انجام بازی های دیگر می تواند با به کار بستن خلاقیت هایی درساختن مواد اولیه و بازی های فکری و عملی به یک نتیجه جدید برسد اما دسترسی به انواع بازی ها که خودشان وسیله های مخصوص خودشان را دارند، دیگر کودک را خالی از انگیزه و خلاقیت و هیجان می کند.

افسردگی و چاقی می آورد

کارشناسان بین افسردگی در کودکان و گوشی های هوشمند و استفاده از اینترنت رابطه مستقیمی پیدا کرده اند. آنها معتقدند در صورت استفاده از چنین وسایلی، نظارت بر رفتارهای روحی کودکان تا حدودی سخت می شود و نتایج مخربی بر سلامت کودکان دارد. استفاده بیش از حد از گوشی همراه و نشستن بیش از حد در تنهایی، می تواند بر سلامتی کودک شما تاثیر ناخوشایندی بگذارد.

توانایی یادگیری از بین می رود

گوشی های هوشمند به دلیل آسان کردن کارها و راه های جستجو، توانایی یادگیری را از کودکان می گیرد. یافته های این پژوهش ثابت می کند در زمان استفاده از گوشی های هوشمند، مهارت های ضروری کودک برای ریاضی و درس های دیگر خیلی کم و ضعیف می شود. استفاده بیش از حد از تلفن هوشمند باعث می شود ذهن آنها برای مدتی طولانی اسیر شود و همین آزاد نبودن ذهن، جلوی پیشرفت و یادگیری او را می گیرد.

  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

فیلم زیر معرفی کتاب کارآگاه لئوپل و دستیار مخفی اش می باشد.

توی اوج بی حوصلگی هم میشه چرخ زد ،بله چرخ زد نه توی خیابان و توی گرما و زیر آفتاب داغ تابستان، می توان توی فروشگاه اینترنتی کتابم کو چرخ زد.میان کتاب های خوب گشت که حوصله را جا می آورد و خستگی درس را در می کند .یک عالم کتاب در سایت کتابم کو منتظر شماست .کتاب های خوب و برگزیده ای که ارزش خواندن دارند .

پس چرخ بزن !!تا دیر نشده چرخ بزن!!

 

 

  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

فیلم زیر معرفی کتاب کتک خور سلطنتی می باشد.

توی اوج بی حوصلگی هم میشه چرخ زد ،بله چرخ زد نه توی خیابان و توی گرما و زیر آفتاب داغ تابستان، می توان توی فروشگاه اینترنتی کتابم کو چرخ زد.میان کتاب های خوب گشت که حوصله را جا می آورد و خستگی درس را در می کند .یک عالم کتاب در سایت کتابم کو منتظر شماست .کتاب های خوب و برگزیده ای که ارزش خواندن دارند .

پس چرخ بزن !!تا دیر نشده چرخ بزن!!

  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

ترس کودکان از چیزهایی که نمی‌شناسند و برای آنان در زمره ناشناخته‌ها قرار دارد، شامل هر چیزی می‌شود؛ از یک سبزی جدید و مشکوک گرفته تا یک تغییر عمده در زندگی‌شان. متاسفانه کودکان هر روزه با تغییراتی مواجه می‌شوند که اگر چه یک فرصتی برای رشد آنان است اما در همین حال برای آنان استرس‌زاست.

تعریف رشد کردن این است که بدن کودکان به طور دائم تغییر می‌کند. نوزادان و کودکان نوپا، پستانک‌ها، شیشه‌های شیر، شیر مادران، گهواره‌ها و جایگاه نوزاد بودن را رها می‌کنند.

معلمان و همکلاسی‌های جدید هر ساله می‌آیند و می‌روند. آن‌ها اطلاعات و مهارت‌های جدید را با سرعت حیرت‌انگیزی یاد می‌گیرند، از خواندن و عبور از خیابان گرفته تا فوتبال بازی کردن و راندن دوچرخه.

تعداد کمی از کودکان در خانه‌ای همیشگی در طول دوران کودکی خود زندگی می‌کنند، بیشتر آن‌ها به شهر جدید و محله و مدرسه جدید نقل‌مکان می‌کنند؛ و مقدار کمی از این تغییرات در کنترل کودک است.

کودکان نیز همانند بسیاری از ما تغییراتی را که در زندگی‌شان رخ می‌دهد، اگر برای آنان قابل‌انتظار و پیش‌بینی باشد و در برنامه کارهای روزانه آنان قرار داشته باشد، به بهترین شکل ممکن کنترل می‌کنند.

کارهای روزانه که در برنامه کودک قرار دارند و قابل پیش‌بینی هستند، منجر به احساس امنیت در کودکان می‌شود و حس تسلط بر اداره کردن زندگی‌شان را در آنان بیشتر می‌کند و به همین ترتیب آن‌ها می‌توانند از عهده تغییرهای بزرگ‌تری در زندگی برآیند: مانند تنها به مدرسه رفتن، پرداخت کردن پول خریدهایشان در مغازه یا رفتن به کمپ‌های شبانه.

تغییرها و رخدادهای غیرقابل‌پیش‌بینی (مادر مجبور به رفتن یک مسافرت غیرمنتظره کاری می‌شود، نقل‌مکان یک دوست صمیمی یا اتفاقات بزرگ‌تر همانند جدا شدن پدر و مادر یا فوت کردن مادر یا پدربزرگ) به‌مرور این احساس تسلط و امنیت را از بین می‌برد و منجر به احساس اضطراب و نگرانی در کودک می‌شود و کودک کمتر قادر به مقابله با فراز و نشیب‌های زندگی می‌شود.

البته مقدار زیادی از تغییرها اجتناب‌ناپذیرند؛ اما به همین دلیل است که ما یک سری کارهای روزانه قابل پیش‌بینی را به عنوان پایه و اساس زندگی به کودکان پیشنهاد می‌دهیم؛ تا آن‌ها در موقعیت‌هایی رشد کنند که هنگام رخ دادن تغییرات بزرگ بتوانند آن‌ها را کنترل کنند.

در حالی که کمک کردن به کودکان برای اینکه احساس امنیت کنند و آماده کردن آنان برای مواجهه با چالش‌های جدید و داشتن وظایف گسترده‌تر، دلیل‌های کافی خواهد بود تا دستورالعمل و جدول‌های برنامه‌ریزی برای کارهای روزانه را به آنان پیشنهاد دهیم. کارهای روزانه و ساختارها به کودکان آموزش می‌دهد که چگونه خودشان و پیرامونشان را سودمندانه کنترل کنند.

کودکانی که در خانه‌های بی‌نظم با وسایل نامرتب زندگی می‌کنند، هرگز نمی‌آموزند که اگر همه چیز کمی با برنامه‌ریزی باشد زندگی آسان‌تر خواهد بود. در خانه‌هایی که هیچ زمان‌بندی یا مکان خاصی برای نوشتن تکالیف وجود ندارد، کودکان هرگز نمی‌آموزند که چگونه برای انجام دادن یک کار ناخوشایند بنشینند. کودکانی که در ابتدایی‌ترین مراحل مراقبت از خود در کارهای روزانه پیشرفت نمی‌کنند (مانند نظافت مواد غذایی) به احتمال زیاد برای آنان سخت خواهد بود تا در زمان جوانی از خود مراقبت کنند. جدول‌های برنامه‌ریزی کارهای روزانه به ما اجازه می‌دهد تا عادت‌های سودمند را باطنی و درونی سازی کنیم.

آیا ساختارها و دستورالعمل‌های زیاد احساس خودجوش انجام دادن کارها و خلاقیت ما را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد و کاهش نمی‌دهد؟

البته که این‌طور است اگر بدون حساسیت تحمیل شود. زمان‌هایی وجود دارد که قوانین لازم است شکسته شوند مانند دیر به رخت خواب رفتن برای دیدن کسوف، یا نشستن ظرف غذا برای بازی جدول کلمات؛ اما حتی خلاق‌ترین هنرمندان هم با استادی در انجمن‌ها در گذشته شروع کردند و اوج بیان خود را در حرفه و شغلشان در محدوده قوانین خاصی پیدا کردند.

هیچ دلیلی ندارد که ساختارها و قوانین آزاردهنده باشند. به آن‌ها به عنوان دوستی نگاه کنید که تعدادی از کارهای روزانه را برای انجام دادن در طول روز پیشنهاد می‌دهند و زندگی را راحت‌تر و دل‌چسب‌تر می‌کنند. با جدول مشخص کارهای روزانه، نه تنها کودکانتان در امنیت خواند بود؛ بلکه توانایی این را پیدا می‌کنند که دستورالعمل‌ها را در زندگی‌شان درونی سازی کنند.

آیا این به این معناست که خردسالان باید از جدول کارهای روزانه در زودترین زمان ممکن استفاده کنند؟

نه! این کودکان هستند که به ما میگویند چه نیازی دارند؛ در هنگام نوزادی، زمانی که آن‌ها گرسنه‌اند ما به آن‌ها غذا می‌دهیم، زمانی هم نیاز است پوشک آن‌ها را عوض می‌کنیم. با گذشت زمان هنگامی که کمی بزرگ‌تر شدند، آن‌ها نخستین قدم از کارای روزانه را یاد می‌گیرند: ما شب‌ها می‌خوابیم؛ اما مجبور کردن کودک نوپا به اینکه با برنامه کارهای روزانه ما تطابق پیدا کند، واکنش درستی به نیازهای او نیست. کودک هنوز توانایی ندارد خود را با شما وفق دهد. اگر نیازهای او دیده نشود، او جهان را مکانی می‌بیند که نیازهایش در آن دیده نمی‌شود پس نمایش‌ها و حرکاتش را دوباره مرتب می‌کند و تغییر می‌دهد تا برای دیده شدنشان تلاش کند. هر چه خردسالان بزرگ‌تر می‌شود، کارهای روزانه مخصوص به خود را خواهد داشت و زمان‌بندی مناسب برای انواع گوناگون کارهایش انتخاب خواهد کرد. بیشتر خردسالان یک الگوی متوسط و قابل پیش‌بینی انتخاب می‌کنند. ما می‌توانیم با برنامه‌ریزی کردن کارهای روزانه خود حول نیازهای خردسالان، به آن‌ها کمک کنیم. برای نمونه مطمئن شویم هنگامی که ساعت خواب اوست و او در خواب است، همه چیز مرتب باشد. اکثر اوقات ما می‌توانیم به کارهای روزانه و طبیعی او راجع به غذا خوردن و خوابیدن با افزایش دادن روال عادی انجام کارهای روزانه پاسخ بدهیم در صورتی که هم برای او و هم برای خانواده موثر واقع شود.

7 نتیجه استفاده از جدول کارهای روزانه همراه فرزندتان

1. کارهای روزانه قدرت ستیز و کشمکش را بر سر انجام کارها برطرف می‌کند

کارهای روزانه قدرت ستیز و کشش را برطرف می‌کند زیرا شما بر کودکتان ریاست نمی‌کنید. این فعالیت‌ها (مسواک زدن دندان‌ها، خواب کوتاه عصرگاهی، خاموش کردن تلویزیون در زمان شام) کارهایی است که ما در یک زمان مشخصی از روز انجام می‌دهیم. دیگر والدین به فرد بدی که مرتب گوشزد می‌کند و نق میزند تبدیل نمی‌شوند.

2. کارهای روزانه در مشارکت کردن به کودک کمک می‌کند

کارهای روزانه در مشارکت کردن و همکاری کردن از راه کاهش استرس و اضطراب به کودکان کمک می‌کند. همه ما میدانیم چه کاری باید انجام دهیم و هیچ‌کس تحت فشار قرار نمی‌گیرد و پدر و مادر نیز مستبد به نظر نمی‌رسند.

3. کارهای روزانه به کودکان کمک می‌کند تا یاد بگیرند مسئولیت فعالیت‌های خودشان را بر عهده بگیرند

کودکان یاد می‌گیرند دندان‌هایشان را مسواک کنند، کوله‌پشتی خودشان را ببندند و دیگر کارهای شخصی خود را بدون تذکرهای همیشگی انجام دهند. کودکان دوست دارند مسئولیت کارهای خود را بر عهده بگیرند، این حس ریاست و شایستگی آن‌ها را افزایش می‌دهد. کودکانی که بیشتر احساس استقلال می‌کنند و مسئولیت خود را می‌پذیرند، کمتر نیاز به سرکشی و طغیان و مخالفت و مقابله می‌کنند.

4. کودکان مفهوم چشم‌به‌راه بودن و انتظار کشیدن را برای چیزها و کارهایی که از آن‌ها لذت می‌برند، یاد می‌گیرند

شاید کودک شما بخواهد اکنون به زمین‌بازی برود اما باید یاد بگیرد ما همیشه بعدازظهرها به زمین‌بازی می‌رویم؛ پس او می‌تواند منتظر بعدازظهر بماند.

5. کارهای روزانه منظم به کودکان کمک می‌کند یک برنامه زمان‌بندی‌شده را داشته باشند

کارهای روزمره منظم به کودکان کمک می‌کند یک برنامه زمان‌بندی‌شده را بگذرانند بنابراین آن‌ها شب‌ها راحت‌تر به خواب می‌روند.

6. کارهای روزانه کمک می‌کند پدر و مادر لحظه‌های ارتباطی گران‌بهایی را بسازند

همه ما میدانیم برای ارتباط برقرار کردن با کودکمان هر روزه چه چیزی نیاز داریم؛ اما زمانی که تمرکز ما بر این است که کودکمان را بر اساس برنامه خواب‌اش به رختخواب بفرستیم، فرصت‌های ارتباط برقرار کردن با او را از دست می‌دهیم. اگر ما ارتباط کوچکی در کارهای روزانه آن‌ها قرار دهیم، این ارتباط برای آن‌ها به یک عادت روزانه تبدیل می‌شود. تلاش کنید هر صبح هنگامی که هر یک از کودکانتان را می‌بینید، او را در آغوش بکشید تا برای او به یک عادت تبدیل شود.

بیان  احساسات روند کار کردن شما را کند می‌کند و شما و فرزندتان را با یکدیگر پیوند می‌دهد. اگر این کار را فقط به عنوان یک بخش از کار روزانه همیشگی انجام دهید، موجب آسایش خاطر و به خوبی ارتباط گرفتن و همکاری می‌شود.

7. کارهای روزانه به پدرها و مادرها کمک می‌کند در انتظارات خود از فرزندان پایدار می‌مانند

اگر بر سر همه چیز دعوا باشد، پدر و مادرها دیگر بر روی «بایدها» پافشاری نمی‌کنند و کودکان را رها می‌کنند: تلویزیون بیشتر، چشم‌پوشی از مسواک زدن دندان‌ها برای امشب و... با یک برنامه از کارهای روزانه، بیشتر احتمال دارد پدر و مادرها به بایدهای سلامتی هر عضو خانواده پافشاری کنند. در نتیجه: یک خانواده با عادت‌های روزانه سالم که همه چیز به راحتی و روانی پیش می‌رود.

  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

فیلم زیر معرفی کتاب کسی پنگوئن گم نکرده؟ می باشد.

توی اوج بی حوصلگی هم میشه چرخ زد ،بله چرخ زد نه توی خیابان و توی گرما و زیر آفتاب داغ تابستان، می توان توی فروشگاه اینترنتی کتابم کو چرخ زد.میان کتاب های خوب گشت که حوصله را جا می آورد و خستگی درس را در می کند .یک عالم کتاب در سایت کتابم کو منتظر شماست .کتاب های خوب و برگزیده ای که ارزش خواندن دارند .

پس چرخ بزن !!تا دیر نشده چرخ بزن!!

 

  • سرزمین تیزهوش ها