سرزمین تیزهوش ها

۶۲ مطلب در بهمن ۱۳۹۵ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

بازدیدکننده عزیز، تغییراتی که در دانش آموزان ایجاد می شود سبب گیج شدن آن ها می گردد. همچنین معلمان و والدین را با دشواری هایی رو به رو می سازد. دانش آموزان دوره راهنمایی یا خود را هنوز بچه می بینند و به بزرگترها احتیاج دارند یا اینکه خود را خیلی بزرگ حس نموده و می خواهند مستقل باشند.

مشکلات رفتاری دانش آموزان راهنمایی

گاهی حرکات آنها سبب نگرانی بزرگتر ها می شود مثل بی قراری و ناآرامی. گاهی هم آنچنان به دوران کودکی خود بر می گردند که تفکرات و استدلال هایشان مثل کودکان است. مثلا گریه می کنند یا خیلی شجاع و بی باک به هر اقدامی دست می زنند.

نوجوانی دوره ای است که انسان برای به دست آوردن استقلال تمام سعی خود را به کار می گیرد و خود را از قید کودکی و وابستگی خلاص می نماید. ولی گاهی هم وابستگی نامعقولی به دلیل احساس عدم امنیت به بزرگترها نشان می دهد.

در این دوره سنی بچه ها علاقه ای به صحبت در مورد رشد و تغییراتی که در آنها ایجاد شده است ندارند و بسیار حساس و خرده گیر هستند. اگر عکس کودکی آن ها را کسی ببیند آزرده خاطر می شوند. این حرکات برای نوجوانان عادی بوده و لازمه سن آنهاست.

نوجوانان از خواندن کتب طنز بسیار لذت می برند و یا تمایل دارند یک فیلم کمدی را به دفعات ببینند. این عمل افکار و تخیلات آنها را زنده و مشغول می نماید.

در دوره نوجوانی گرایش به همسالان بیشتر شده و شروع به گروه بندی بین خودشان می کنند. برای آن ها پذیرفته شدن در یک گروه بسیار با اهمیت است. آن ها سعی می کنند از قوانینی که پدر و مادرها برایشان در نظر گرفته اند سرپیچی نمایند چرا که می خواهند قدرت خود را نشان داده و قدرت بزرگترها را بشکنند.

این حرکات و برخوردها لازمه شروع نوجوانی است و مانند کودکان که با بازی کردن مهارت های بزرگسالی را تمرین می کنند نوجوانان نیز با عمل هایی که به ظاهر غیر معقول به نظر می آید برای ورود به دنیای بزرگسالی تمرین می نمایند.

راهکارهایی برای کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان

گاهی وقت ها اختلالات هیجانی در دوره نوجوانی مربوط به مشکلات سلامت روان می باشد. اگر نوجوان مدت زیادی را افسرده، پرخاشگر و مضطرب باشد و از خود رفتارهای ناسازگارانه نشان دهد باید به روانشناس و روانپزشک مراجعه نماید.

نوجوانان به خودی خود در این دوره دچار عدم احساس امنیت هستند و اگر نزاعی بین والدین رخ دهد به این احساس افزوده شده و آن ها را آسیب پذیر خواهد ساخت.

دانش آموزان در این سن بسیار حساس هستند نمی توانند برخوردهای تند و خشن مانند تنبیه و بی توجهی معلم را قبول کنند. اگر دانش آموزی به اشتباه تنبیه شود هرگز آن را فراموش نمی کند و عکس العمل های خطرناکی نسبت به معلم نشان می دهد.

تغییرات هورمونی در این دوره آغاز می شود و به دنبال آن ترشح تستسترون در پسران و استروژن در دختران بالا می رود. قبل از این دوره در مورد مسائل جنسی باید آگاهی داده شود چرا که ترشح این هورمون ها باعث رفتارهای جنسیتی در نوجوانان می گردد. مراقبت در داخل و خارج از منزل به عهده والدین و در مدرسه به عهده معلمان می باشد.

در مورد رفتارهای ناسازگارانه و غیر منطقی و اختلالات رفتاری نیاز است که مداخله تخصصی و به موقع صورت گیرد.

با سپردن مسئولیت به نوجوانان استقلال آن ها را تقویت نمایید و وظایفی به او محول نمایید که مطمئن هستید از عهده انجام آن بر می آید.

مراقبت از دانش آموزان راهنمایی بسیار حساس است. چرا که آن ها در مقایسه با دانش آموزان دبیرستانی به دلیل عدم مهارت کافی اجتماعی بیشتر مستعد تجربه افسردگی و اختلالات عاطفی در واکنش به شرایط نامطلوب اجتماعی هستند.

در این دوره گروه همسالان باید جدی گرفته شود چرا که بیشترین تاثیر از این گروه می باشد. دوستانی که فرزندانتان برای خود برگزیده اند را بشناسید و در مورد آن ها با معلم صحبت نموده و سعی کنید با گروه آنها طرح دوستی بریزید.

معلمان و والدین باید ابزاری که دانش آموزان بوسیله آنها با دنیای بیرون ارتباط برقرار می نمایند را بشناسند و کار با آن ها را بلد باشند که بتوانند به طور غیر مستقیم آنها را در دنیای مجازی کنترل نمایند.

فاصله و ترس از والدین در این دوره می تواند یکی از عوامل گرایش نوجوانان به اعتیاد باشد. چرا که آن ها در این سن دچار حالات پرخاشگری و کنجکاوی می شوند.

نتیجه گیری:

دانش آموزان در این دوره مهارت های دبیرستانی ها را ندارند و در عین حال نمی توانند به اندازه کودکان دبستانی وابسته عمل نمایند. این دوره حساس با تعامل خانه و مدرسه می تواند به سلامت سپری گردد. بعضی اختلالات رفتاری در دوره راهنمایی طبیعی بوده و اقتضای این دوره سنی می باشد. ولی اگر ادامه یابد یک بیماری محسوب می گردد. دانش آموزان در این سن نیازمند به مراقبت معلمین و والدین هستند. اما توجه داشته باشید که این مراقبت ها باید بیشتر غیر مستقیم باشد تا آنها بتوانند استقلال را تجربه نمایند.

 

منبع دریافت این مطلب : پرنت یار


  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

شرایط خانه و خانواده:

موفقیت تحصیلی در خانواده هایی که احترام کلامی و رفتاری به علم دانش آموز و معلم گذاشته می شود، خانواده هایی که با کتاب و روزنامه سروکار دارند، خانواده هایی که در آن فرزندان احساس امنیت روانی می کنند، خانواده هایی که با ویژگی های روانی و شخصیتی فرزندان خود آشنا هستند و خانواده هایی که فرزندان خود را تشویق می کنند، بیشتر است.

با تمام این تفاسیر اگر خود دانش آموز درست عمل نکند نمی تواند موفقیتی بدست آورد.

ویژگی های دانش آموز موفق:

خودباوری

بازدیدکننده عزیز، اولین رمز موفقیت و قدم اصلی برای یادگیری خود باوری می باشد. اگر دانش آموز به یک خود باوری واقعی نسبت به توانایی هایش نرسد کمتر به موفقیت خواهد رسید.

برنامه ریزی

برنامه ریزی برای هر کاری ضروری و لازم است، دانش آموز موفق کسی است که از ابتدای سال تحصیلی برنامه ای روشن و کامل برای خود طراحی نماید و تا آخر سال بر اساس آن عمل نماید.

نظم

دانش آموزن باید همیشه در کارها و روابط دوستانه خود نظم داشته باشند. وجود نظم به آنها آرامش داده و باعث می شود با سهولت و مشکلات کمتری به امور درسی برسند.

تغییر شرایط مدرسه

دانش آموز موفق شرایط محیط درسی را به نفع خودش تغییر می دهد، مثلا اگر با نشستن در نیمکت آخر به علت مشکلات جسمی یا شیطنت بچه ها درس را متوجه نمی شود با کمک مشاور و والدین جایش را تغییر می دهد. او بهترین افراد را در مدرسه برای دوستی بر میگزیند. زنگ تفریح را با شادی سپری میکند و در نماز خانه دست نیایش به سوی خداوند دراز می کند.

مواردی که به فعال شدن استعداد دانش آموز کمک می کند:

- برنامه ریزی برای درس

- امیدوار بودن به توانایی های خود

- جلوگیری از هدر رفتن وقت

- انتخاب یک روش مطالعه مناسب

- ارتباط منطقی و دوستانه با معلم

- کنترل رفتارهای خود در کلاس و محیط مدرسه

- رعایت قوانین و مقررات مدرسه

- مرور درس در همان روز

- عدم مقایسه خود با دیگران

- داشتن انگیزه ای قوی

- احترام به والدین

- ایمان و اتکا به یاری خداوند

 

منبع دریافت این مطلب : پرنت یار

  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

بازدیدکننده عزیز، هر کودک یک طبیعت و سرشتی دارد یکی چاق یکی لاغر و… این که والدین دوست دارند بچه زیاد غذا بخورد کاملا اشتباه می باشد. در صورت بی اشتهایی کودک باید به پزشک مراجعه نمود. اولین بررسی کنترل وزن و قد کودک است. کودکی که وزن و قد مناسب و نمودار رشد طبیعی دارد را نباید به اشتهایش کاری داشت. بعضی والدین اصرار میکنند که چیزی نمیخورد. ولی وقتی توضیح میدهیم که پس چطور وزن و قد کودک مناسب است، باز هم قبول نکرده و مرتب در حال تعویض پزشکند که باید یک شربت جهت افزایش اشتهای کودک بگیرند. یک عده هم میگویند اگر به زور به کودک غذا ندهیم از گرسنگی میمیرد. این افراد اصلا به خلقت خداوند اعتماد نداشته و فکر میکنند که مرکز هیپوتالاموس مغز که خداوند آفریده اشتباه کار میکند و آنها فقط درست فکر میکنند و باید به کودک به زور غذا داد.

در هیچ شرایطی چه بیماری و چه سلامت حق ندارید به کودک به زور غذا دهید و کودکی که وزن و نمودار رشد طبیعی دارد تنها دخالت والدین باید حذف تنقلات بی ارزش مانند آبمیوه های مصنوعی، شیرینی زیاد حتی شیر عسل .حذف شیشه و پستانک ، چیپس و پفک و… باشد.

حال اگر در بررسی پزشک مشخص گشت که کودک نمودار رشدی مناسبی ندارد، اینجا هم حق نداریم به اجبار غذا و شربت اشتها کودک را چاق نماییم. در اینجا باید علل کمبود وزن کودک بررسی گردد. اینجا پزشک باید دنبال علت کاهش وزن باشد نه اینکه با دادن یک شربت به اصطلاح اشتها آور صورت مساله را پاک نماید.

گاهی در بررسی آزمایشگاهی و رادیولو‍ژی انجام شده مشکلی وجود ندارد که در اینجا میتوان یک سری مکمل های حاوی روی و ویتامین به کودک داده و کالری غذای کودک را زیاد نمود. ولی اینجا هم دادن اجباری غذا به کودک حتی با وزن کم مطلاقا ممنوع است.و هیچ تاثیری در افزایش وزن کودک ندارد.

به عنوان مثال در زمانی که کودک دچار استفراغ است خود این مرکز کنترل اشتها در مغز کودک جهت استراحت دادن به سیستم گوارش کودک بدن را دچار بی اشتهایی می نماید که سیستم گوارش که در اثر بیماری دچار آسیب گشته است فرصت پیدا کند تا خودش را ترمیم نماید و این مکانیسم بخوبی این کار را انجام میدهد. حال خانواده به این مکانیسم آگاهی ندارد و فقط سعی میکند با خوراندن زورکی غذا به کودک و با اصطلاح تقویت کودک او را بهبود ببخشد و این سبب تشدید استفراغ و تاخیر بهبودی بیماری می گردد.

درصدی از داروهایی که با نامهای تجاری مختلف جهت افزایش اشتها بکار میرود حاوی تر کیبات سیپرو هپتادین است که به هیچ وجه توصیه نمی گردد. بعضی از داروها در اصل ترکیبات ویتامینی و اغلب حاوی زینک(روی) هستند که به عنوان اشتهاآ ور شناخته میشوند .مصرف این ترکیبات مانعی ندارد ولی باید خانواده توجیح شود که هدف از دادن این دارو چاق و پر خور کردن کودک به ضرب دارو نمی باشد بلکه هدف اینست که اگر کمبود ویتامینی در رژیم غذایی کودک وجود دارد جبران گردد.

بازدید کننده گرامی، کودکانی که مرتب والدینشان به آنها با اصرار و اجبار غذا میخورانند کودکانی بد خلق، لجباز، دارای مشکلات رفتاری زیاد و کم وزن هستند. دقیقا کودک لجبازی را از همین رفتار والدین می آموزد یعنی یاد میگیرد که والدین بر خلاف تمایل او به اجبار به او میخواهند نظرشان را تحمیل نمایند و او هم یاد میگیرد خلاف نظر والدین رفتار کند و علی رغم گرسنگی غذا نخورد. و این لجبازی به سایر رفتارهای کودک هم منتهی می شود.

قدیمها که خانواده های پر جمعیت و پر بچه بودند و امکانات رفاهی حالا مانند ماشین ظرفشویی و لباس شویی و… نبود و مادر ها فرصت اینکه با قاشق دنبال بچه ها بروند و التماس و منت کشی بکنند از بچه که یک قاشق بیشتر غذا بخورد نداشتند اینقدر مشکلات تغذیه ای نبود. به این موضوع فکر کرده اید؟ فکر نمی کنید این مشکلات رفتاری شایع امروزی حاصل رفتار اشتباه خودتان با کودک است؟

 

منبع دریافت این مطلب : پرنت یار


  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

بازدیدکننده عزیز، خطری که وجود دارد این است که ممکن است معلمان به سبب اصرارشان در انتقال دانش پذیرفته شده خیلی زود جریان اندیشه های کودک را قطع نمایند و قدرت آفرینندگی و ابتکار را از آنان بگیرند. هنر یک معلم موفق و مجرب این است که شیوه فکر کردن را به دانش آموزان بیاموزد. برای تحقق این هدف لازم است در ذهن دانش آموزان سوال ایجاد نمود و کنجکاوی آنان را برانگیخت. «سیال سازی ذهن» دانش آموز یکی از وظایف معلمان اندیشمند است یعنی معلمی موفق است که بتواند آرامش ذهنی دانش آموزان را بر هم زند. مربیان بایستی خلاق، مبتکر، کنجکاو، محقق، با اعتماد به نفس، سخت کوش و خود شکوفا باشند، در غیر اینصورت رهنمودهای تربیتی بلا اثر خواهند بود.

خلاقیت و نقش آن در آموزش ابتدایی

موضوعی که در نظام آموزش ما به آن توجهی نمی گردد خلاقیت و چگونگی پرورش آن می باشد. این موضوع در سیستم آموزشی کودکستان و ابتدایی باید بسیار مورد توجه قرار گیرد، چرا که خلاقیت خصیصه ای است که در سال های اول زندگی می توان به بهترین شکل ممکن آن را پروریده و بارور نمود. در سن 6 سالگی بخش عمده ای از شخصیت کودک شکل می گیرد. خلاقیت نقش بسزایی در شکل گیری شخصیت و آینده کودک دارد. بنابراین لازم است که این خصیصه ارزشمند به خوبی شناخته شده و حداکثر تلاش را برای پرورش آن در کودک بعمل آورد.

خلاقیت در نظام آموزشی:

یکی از ناکارآمدی هایی که در نظام آموزشی داریم این است که اکثر سیستم های آموزشی ما به جای تاکید بر استفاده از قدرت شگفت انگیز مغز به انباشتن و ذخیره سازی اطلاعات می پردازند. با توجه به تغییر و تحولات سریع و انفجار دانش و اطلاعات و استفاده از تکنولوژی های جدید، نیازمند کسب مهارت های تفکر خلاق، قابل انعطاف و دقیق می باشیم. نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت این است که خلاقیت قابل پرورش و رشد باشد و این مستلزم تغییر و تحول در نظام آموزشی و به کار گیری شیوه های خاصی است که باید دست اندر کاران تعلیم و تربیت از سطوح بالاتر گرفته تا مدیران و معلمان مدارس و حتی اولیای دانش آموزان به آن توجه نمایند.

چگونه می توان خلاقیت را پرورش داد؟

دستاوردهای تکنولوژیک و سیستم های مخابراتی عامل پیشرفت های شگرفی در زمینه آموزش و پرورش می باشند. با حذف فاصله های جغرافیایی به وسیله اینترنت و فناوری ارتباط، دانش آموزان قادرند به اطلاعاتی دست یابند که قبلاً در کلاس های درس یا در کتابخانه ها به آنها دست می یافتند. فرایند یادگیری دستخوش تغییرات است بنابراین یا معلمان باید با این تغییرات همسو شوند یا شکست خورده و عقب بمانند. خداوند متعال موهبت خلاقیت را فقط به عده ای خاص نداده است. خلاقیت نوعی تخصص و مهارتی است که افراد می توانند آن را در خود، شکوفا نمایند.

تثبیت باورهای غلط :

بازدید کننده گرامی، باورهای غلط و از پیش ساخته معلمان که در اثر تکرار در طول سال های متمادی در آنان تثبیت شده است علت شکست و ناکامی اکثر آن ها می باشد. برای مثال اکثر آموزگاران دانش آموزان را در مقابل دانسته ها و واقعیت های علمی قرار می دهند به جای اینکه روش آموختن و اندیشیدن را به آن ها بیاموزند. همانطور که « سندرز» در کتاب «آموزش خلاقیت از طریق استعاره» تاکید می نماید که برای پرورش خلاقیت باید به کودکان و نوجوانان امکان تفکر داد و آنان را از انجام فعالیت های قالبی و از پیش تعیین شده تا حد امکان برحذر دانست. مهم نیست که فراگیر چه می آموزد، بلکه مهم این است که چگونه می آموزد. چگونه آموختن با انتقال اطلاعات و حفظ و تکرار آنها حاصل نمی شود. اگر شرایط یادگیری فراهم گردد، شاگردان خود به یادگیری خواهند پرداخت. معلمان باید شیوه اندیشیدن را به شاگردان خود بیاموزند. باید ذهن پویای کودکان را در برابر آنچه در دنیای اطراف آن ها می گذرد به تفکر و اندیشه واداشت. معلمان باید با طرح مسئله عشق به اندیشیدن را در دانش آموزان ایجاد و تقویت نمایند. متاسفانه دیده شده است معلمان با ایجاد محیط سخت انضباطی موجب حفظ طوطی وار مطالب درسی در دانش آموزان می گردند و اینگونه جلوی هرگونه تفکر سالم و خلاق را می بندند. اساسا هدف نظام آموزشی باید این باشد که به کودک و دانش آموز و دانشجو، ابزار حل مشکل داده شود نه اینکه جواب یک مسئله را به او یاد بدهد. پژوهش های انجام شده در زمینه آموزش دهی به این نتیجه رسیده است که خلاقیت را می توان آموزش و پرورش داد.

موانعی که بر سر راه رشد خلاقیت در کودکان مقطع ابتدایی وجود دارند:

1- یکی از موانع نحوه ی نگرش و تفکر دانش آموزان درباره خودشان می باشد، ایجاد خود پنداره مثبت و کاهش اضطراب می تواند در این زمینه موثر باشد.

2- کمبود پشتکار و تحمل اندک دانش آموزان از دیگر موانع خلاقیت می باشد.

3- محدود کردن بیش از حد کنجکاوی کودکان، چه در محیط خانه و چه در محیط آموزشگاه و همچنین سرکوب قوه تخیل و خیالبافی کودکان.

4- استفاده از نمره امتحانی به عنوان اهرم فشار در جهت ایجاد همنوایی بیشتر بین دانش آموزان و تاکید بیش از حد بر دروس نظری و بی توجهی به دروس عملی.

راه های پـــرورش خلاقیت در کودکان:

1- پرورش نیروی تخیل:

پرورش نیروی تخیل یکی از راه های پرورش خلاقیت در کودکان می باشد. طرح سوال به شکل پاسخ نگاری یا انشایی، موجب یاد آوری اطلاعات و سازمان دادن آنها توسط دانش آموز می گردد. استفاده درست از نوشتن انشاء، تشویق و اهمیت دادن به داستان های تخیلی بچه ها و ایجاد فرصت برای شاخ و برگ دادن به مطالب یاد گرفته شده، نقاشی و پرداختن به امور هنری زمینه هایی برای پرورش نیروی تخیل می باشد.

2- تحریک حس کنجکاوی و کنکاش ذهنی کودکان:

درگیر نمودن فعالانه دانش آموزان در فرایند آموزشی. دانش آموزان در کلاس نباید فقط شنونده باشند بلکه باید گوینده و فعال باشند.

3- تنـــوع منابع درسی:

معلم باید بتواند در کلاس علاوه بر کتاب های اصلی و از قبل تعیین شده از کتاب های گوناگون دیگر هم بهره بگیرد. از شاگردان بخواهد که در کلاس گزارش دهند و جلسه بحث و گفتگوی علمی برای دانش آموزان ترتیب دهد.

4- تغییر در نحوه ارزشیابی نظام آموزشی:

در ارزشیابی ها باید به جای تاکید بر سطوح پایین یادگیری از قبیل دانش و درک و فهم به سطوح بالای یادگیری چون ترکیب و ارزشیابی تاکید شود.

5- تنوع شیوه های آموزشی:

معلمان باید در فعالیت های آموزشی از شیوه های مختلف و متنوعی بهره ببرند. از جمله روش حل مسئله، روش تهیه طرح یا پروژه، روش بحث علمی و روش های گروهی و بارش فکری به تناسب موضوع و موقعیت درسی.

 

منبع دریافت این مطلب : پرنت یار


  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

آیا ‌می‌دانید چگونه می‌توانید دوباره در مسیر تحصیل قرار بگیرید؟ ما به شما ‌می‌گوییم با چه روشی آغاز کنید. از کاری که در حال حاضر دارید خسته شده‌اید و ‌می‌خواهید کار خود را عوض کنید و ‌می‌دانید برای این‌که مسیر زندگی‌تان را عوض کنید و شغل خود را تغییر دهید باید تحصیلات بالاتری داشته باشید اما چه کار باید کرد؟ تصمیم ‌می‌گیرید به تحصیلات خود ادامه دهید و بعد از یک مدت طولانی دوباره درس خواندن را شروع ‌می‌کنید و این‌که وقتی می‌خواهید دوباره درس بخوانید در ابتدا کار سختی به نظر ‌می‌رسد؛ به‌خصوص اگر از لحاظ مالی در شرایط خوبی نباشید و برای این‌که از لحاظ مالی خود را تامین کنید مجبور هستید هم کار کنید و هم درس بخوانید.

چگونه برای ادامه ی تحصیل برنامه ریزی کنیم؟

تمام مشکلات خود را نادیده بگیرید. به فکر شرایط خوبی باشید که در آینده نصیب شما ‌می‌شود. شما در حال پرش از یک قله‌ی پایین‌تر به سمت قله‌ی بالاتر هستید؛ پس باید تا ‌می‌توانید بپرید. در ادامه چند شرط اولیه را برای‌تان شرح می‌دهم:

1- انگیزه: گاهی به دلیل شرایط کاری، گاهی به دلیل این‌که به صحبت‌های‌مان به دلیل تحصیلات کم اهمیت نمی‌دهند تصمیم ‌می‌گیریم درس بخوانیم تا از این عذاب نجات پیدا کنیم و به بقیه ثابت کنیم که ما هم ‌می‌توانیم در بحث‌ها شرکت کنیم. این‌ها انگیزه‌ای است تا کارهای خود را در جهت درس خواندن شروع کنیم. گاهی نیز هیچ دلیل خاصی وجود ندارد و فقط علاقه‌ی به ادامه‌ی تحصیل منجر به درس خواندن می‌شود. معمولاً گفته ‌می‌شود برای این‌که کاری را شروع کنید بهتر است انگیزه داشته باشید. ما نیز در این‌جا متذکر ‌می‌شویم که بهتر است برای شروع دوباره و بازگشت به تحصیل انگیزه داشته باشید؛ زیرا داشتن انگیزه مانند موتوری قوی عمل ‌می‌کند که شما را با شتاب بیش‌تری به سوی جلو پرتاب می‌کند.

2. باید در چند مورد از خودگذشتگی نشان دهید: اگر ‌می‌توانید کار خود را برای مدت کوتاهی ترک کنید یا اگر امکان دارد کار خود را به منزل بیاورید یا اگر به حقوق خود احتیاج دارید، راه دیگری نیز وجود دارد و آن این است که ساعات کاری خود را نسبت به قبل کاهش دهید تا مدت بیش‌تری در منزل باشید و بیش‌تر وقت خود را به مطالعه کردن بپردازید. درست است که حقوق دریافتی شما نسبت به قبل کم‌تر خواهد شد ولی برای یک یا دو ماه است. برای جبران این هزینه‌ها از هزینه‌هایی غیر ضروری بپرهیزید اما درعوض هنگا‌می‌ که در رشته‌ی مورد نظر خود قبول شدید، حتی هنگا‌می ‌که دانشجوی آن رشته باشید تمام نگاه‌ها به سوی شما تغییر خواهد کرد و حتی حقوقتان نیز افزایش خواهد داشت. این انگیزه را به خود بدهید و از همین امروز شروع کنید.

3. چه رشته‌ای را باید انتخاب کنید: در مرحله‌ی بعدی، مهم تصمیمی ‌است که راجع به رشته‌ی انتخابی خود ‌می‌گیرید. اگر در رشته و شغل خاصی اشتغال دارید بهتر است برای این‌که در رشته‌ی کاری خود خبره‌تر شوید همان رشته را ادامه دهید یا با توجه به نیاز جامعه، رشته‌ای را انتخاب کنید و مطمئن باشید که با ادامه‌ی این رشته موقعیت شما تغییر اساسی خواهد داشت. اگر قرار باشد در جایی که هستید بمانید دیگر نیازی به ادامه‌ی تحصیل نخواهد بود.

4. شرایط متفاوتی برای هر کس وجود دارد: ممکن است شخصی بی‌کار باشد یا تحت تکفل دیگری باشد و نیازی به کار کردن نداشته باشد تا هزینه‌های زندگی خود را تامین کند یا شخصی مجبور است کار کند. در حالت بی‌کار:

اگر مجرد هستید: این بهترین زمان برای تغییر شرایط زندگی‌تان است و ‌می‌توانید از این نقطه‌ی مثبت استفاده کنید. بی‌کاری شما می‌تواند انگیزه‌ی خوبی برای ادامه‌ی تحصیل باشد؛ زیرا همه‌ی شرکت‌ها فردی را که دارای تخصص بیش‌تری است بهتر و با میل و رغبت بیش‌تری قبول ‌می‌کنند تا افراد دیگر.

اگر متاهل هستید: اگر مسئول تامین امرار معاش یک خانواده هستید به‌راحتی ‌می‌توانید به درس خود ادامه دهید. حتی از شریک زندگی‌تان یا افراد خانواده کمک بگیرید. آن‌ها ‌می‌توانند مشوق خوبی برای شما باشند.

 

منبع دریافت این مطلب : قلم چی


  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

در کلاس آنلاین «راهنمای برنامه ریزی درسی » ویژه قبولی در آزمون ورودی مدارس تیزهوشان، نمونه دولتی و مدارس خاص به شما آموزش دادیم که چگونه برنامه درسی مناسب خودتان را تنظیم کنید.

ششمی های عزیز، اگر هنوز موفق نشده اید برنامه ریزی کنید،ما برای شما برنامه پیشنهادی داریم. برنامه ها به صورت هفتگی در سایت قرار می گیرند.

تمام تلاش خودتان را بکنید تا طبق برنامه پیش بروید و به آن پایبند باشید.

با تیزلند، به موفقیت نزدیک تر شوید.

 

 

»» دانلود برای اعضا امکان پذیر است. عضویت رایگان است و کمتر از 30 ثانیه طول می کشد!!!!


  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

جشنواره ملی دانش آموزی ابن سینا با هدف ارتقای سطح علمی دانش آموزان سراسر کشور و با مجوز رسمی وزارت آموزش و پرورش و همکاری و حمایت بیش از 70 نهاد و سازمان علمی و رسانه ای از جمله دانشگاه تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، دانشگاه صنعتی شریف، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، فدراسیون جهانی مخترعین، سازمان فناوری اطلاعات، مرکز رسانه های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خبرگزاری پانا، دانشگاه خواجه نصیر طوسی، دفتر مطالعات و برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، موسسه عالی مدیریت دانش، انجمن علوم اعصاب ایران ، موسسه اندیشه های خلاق جوان آریایی و بسیاری از سازمان ها و نهادهای مرتبط ملی و بین المللی، در روزهای پنج شنبه و جمعه 17 و 18 فروردین 1396 در پردیس شمالی دانشگاه تهران برگزار می گردد.

برگزاری دومین دوره جشنواره ملی دانش آموزی ابن سینا

این جشنواره در چهار محور کلی شامل: سمینارهای علمی در 11 گرایش، مسابقات مهارتی در رشته های هوافضا (4 گرایش)، رباتیک (3 گرایش) و عمران و سازه (6 گرایش)، فیلم کوتاه داستانی و محتوای دیجیتال و همچنین نمایشگاه جانبی و کارگاه های تخصصی ویژه دانش آموزان، والدین، مدیران مدارس و مربیان پژوهشی برگزار می شود.

از ویژگی های این جشنواره می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• اعطای 10 دیپلم افتخار از سوی فدراسیون جهانی مخترعین.

• اعطای گواهینامه رسمی و معتبر از سوی موسسه عالی و مدیریت دانش IDCORP مالزی به تمام شرکت کنندگان جشنواره.

• انتشار مقالات برگزیده در مجلات معتبر علمی در رشته‌های مختلف.

• پوشش خبری جشنواره توسط شبکه‌های تلوزیونی کشورهای مختلف از جمله فرانسه، چین، آذربایجان، ترکیه، لبنان، کویت و اتحادیه اروپا.

• انتشار گزارش پایانی جشنواره در صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران، خبرگزاری‌های رسمی، روزنامه‌ها و نشریات معتبر داخلی.

• اعطای تندیس ویژه جشنواره به همراه تقدیر نامه رسمی به مدارس برگزیده در جشنواره.

• اراده تخفیف ویژه 25 درصدی بهره‌مندی از خدمات موسسه زنگ پژوهش به مدارس شرکت کننده در جشنواره.

• عضویت رایگان همه شرکت کنندگان در باشگاه خلاقیتکده شریف.

• حمایت ایده‌های برتر در شتابدهنده محتوای دیجیتال.

• دریافت تسهیلات کم بهره برای توسعه ایده‌های برتر در بخش محتوای دیجیتال.

• اعطای مجوز برای کسب و کار ایده‌های برتر در بخش محتوای دیجیتال.

• حمایت از فیلم‌های برگزیده محور فیلم کوتاه برای نمایش در صدا و سیما.

• مصاحبه نشریات و سایت‌های سینمایی با عوامل فیلم‌های برگزیده محور فیلم کوتاه.

• حضور سازندگان 20 فیلم برتر برای بخش داوری بخش دانش آموزی جشنواره بعدی.

• حضور رایگان نفرات برگزیده محور فیلم کوتاه در کارگاه فیلم سازی و نقد.

برگزاری دومین دوره جشنواره ملی دانش آموزی ابن سینا

جهت ثبت نام و کسب اطلاع بیشتر به آدرس www.ebnesinafestival.com مراجعه کرده و یا در کانال تلگرامی جشنواره به آدرس https://t.me/ebnesinafestival عضو شوید.

 

منبع دریافت این مطلب : جشنواره دانش آموزی ابن سینا


  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

به گزارش تیزلند، به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، مهدی فیض معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش؛ پیرامون نحوه پذیرش دانش آموزان در پایه دهم و رعایت ضوابط هدایت تحصیلی در مدارس دولتی و غیردولتی بیان کرد: برای طرح هدایت تحصیلی در تمامی انواع مدارس الزام اجرایی وجود دارد.

وی ادامه داد: اما مدارس غیردولتی در پذیرش دانش آموزان که حد نصاب‌های لازم در هر رشته و زمینه‌ای کسب کرده باشند، آزاد بوده تا بدون توجه به اولویت صرفا با تامین ظرفیت لازم هر رشته ثبت نام انجام دهند.

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش عنوان کرد: مدارس دولتی همچون مدارس استعدادهایی درخشان، هیئت امنایی و موارد دیگر موظف بوده تا بر اساس جدول اولویت ها که در فرم هدایت تحصیلی لحاظ شده، ثبت نام انجام دهند.

فیض اظهار داشت: بر این اساس تا زمانی که اولویت های بالاتر ثبت نام نشده اند، امکان جذب اولویت های پایین تر وجود ندارد.

وی در خصوص علت محدودیت مدارس دولتی نسبت به غیردولتی گفت: این مساله به دلیل محدودیت ظرفیت مدارس دولتی بوده البته باتوجه به اینکه قرار بر این است تا امسال از حداکثر ظرفیت متناسب با علایق برای جذب دانش آموزان بهره گرفته شود، مشکل سال گذشته وجود ندارد.

 

منبع دریافت این مطلب : باشگاه خبرنگاران جوان


  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

مدرسه خصوصی به طرز خوشایندی با گرایش من به ناز پرورده‌کردن بچه‌هایم هماهنگ بود. تعداد دانش‌آموزان در کلاس‌ها بیش از 16 نفر نبود. اگر بچه‌ها مشکل درسی داشتند، معلم با ارایه کمک‌های فوق‌العاده و تشویق به دانش‌آموزان کمک می‌کرد. با ورود به مدرسه عمومی، تعداد دانش آموزان در کلاس بچه‌هایم به 30 نفر رسید. هیچ‌کس اسم آنها را نمی‌دانست، هیچ‌کس هر روز صبح با ذوق و شوق و آغوشِ باز از آن‌ها استقبال نمی‌کرد. در عوض آن‌ها برای ورود به مدرسه صف می‌کشیدند و برای رفتن به کلاس، برای ناهار و زنگ تفریح نیز در صف می‌ایستادند.

علیه آموزش خصوصی؛ چرا مدرسه های عمومی بهتر است؟

سالون — تقریبا دو سال پیش بود که من و همسرم فرزندانمان را از مدرسه‌ای خصوصی درآوردیم و به جنگلِ آموزشِ عمومی فرستادیم. اکنون که وارد سومین سال تحصیل‌شان در مدارس محلی می‌شوند، با اطمینان می‌توانیم بگوییم که: 1) مدارس عمومی، نسبت به مدرسه خصوصی کوچکی که قبلاً بچه‌ها در آن درس می‌خواندند، هرج و مرج بیشتر، بوروکراسی سفت و سخت‌تر و آموزش خلاقانه به مراتب کمتری دارند؛ 2) فرزندان ما نسبت به مدارسِ خصوصی با چالش‌های آکادمیکِ کمتری مواجه‌اند. و 3) علیرغم نکات 1 و 2، قرار است بچه‌ها را در همین مدرسه‌های عمومی نگه‌داریم.

ما نظام آموزش خصوصی را کنار گذاشتیم، چون به دلایل بسیاری برایمان تنش‌زا بود. به محض اینکه دیگر دو شهریه مدرسه خصوصی را پرداخت نکردیم، من توانستم شغل دوم خودم را رها کنم و نگرانی مداوم ما درباره پول رفع شد. ما از نیم ساعت رانندگی، آ‌ن‌هم دو بار در روز، برای رساندن بچه‌ها به مدرسه و لعنت فرستادن به ساعات اوج ترافیک خلاص شدیم. مدارس محله ما فقط چند دقیقه از خانه فاصله دارند. به‌علاوه، توانستیم از فعالیت‌های رقابتی‌ای دور بمانیم که گویا بخشی از بافتِ مدارس خصوصی است، و واژگان مخصوص خود را برای موفقیت دارد: سوزوکی، کومور، پارکور، پرستار بچه.

مدرسه عمومی یعنی اینکه ما به مثابه خانواده، می‌توانیم آرامش داشته باشیم.

با این حال، گذار از مدرسه خصوصی به عمومی برای همه ما، والدین و فرزندان، به یک اندازه دشوار بود. مدرسه خصوصی به طرز خوشایندی با گرایش من به ناز پرورده‌کردن بچه‌هایم هماهنگ بود. تعداد دانش‌آموزان در کلاس‌ها بیش از 16 نفر نبود. اگر بچه‌ها مشکل درسی داشتند، معلم با ارایه کمک‌های فوق‌العاده و تشویق در ساعات قبل از مدرسه، بعد از مدرسه و در ساعات تفریح به دانش‌آموزان کمک می‌کرد. من این چیزها را دوست داشتم (در واقع عاشقش بودم) که فرزندانم پیشرفت می‌کردند، و آموزشی بهتر، سریع‌تر و قوی‌تر از دیگر بچه‌ها دریافت می‌کردند. علاوه بر آموزش منحصر به فرد زبان‌های خارجی، آنها آموزش عالی هنر و موسیقی نیز دریافت می‌کردند. آموزش خصوصی داشتند و در باغچه مدرسه نیز کار می‌کردند. به واسطه سخت‌کوشی در مدرسه، هر دانش آموز نتایج فوق‌العاده‌ای در زمینه‌های گوناگون می‌گرفت از جمله: دو زبانه بودن، شطرنج، و مهارت در باغبانیِ ارگانیک.

با ورود به مدارس جدید، تعداد دانش‌آموزان در کلاس بچه‌هایم از 10 نفر به 30 نفر رسید. هیچ‌کس اسم آنها را نمی‌دانست، هیچ‌کس هر روز صبح با ذوق و شوق و آغوشِ باز از آن‌ها استقبال نمی‌کرد. در عوض آن‌ها برای ورود به مدرسه صف می‌کشیدند و برای رفتن به کلاس، برای ناهار و زنگ تفریح نیز در صف می‌ایستادند. بچه‌هایم در ساختمان‌های مدرسه خود گم می‌شدند. در نیمه اول کلاس ششم، به نظر می‌رسید پسرِ ما، سث1 (برای حفاظت از حریم خصوصی‌ام نام‌ها را تغییر داده‌ام) در سیستم آموزشی جدید سر در گم شده است. اینجا تاکید فراوانی برای اطاعت از رویه‌ها و تاکید کمی بر تفکر می‌شد. به نظر او کار کلاس بسیار آسان بود، اما در درس‌ها مردود می‌شد.

اما بعدها بچه‌ها راه خود را پیدا کردند. مری که عاشق این است که همیشه سرش شلوغ باشد، بعد از ساعت‌های مدرسه، به یک میلیون کلوپ پیوست -از جمله رباتیک، دو میدانی و خوشنویسی. سث در سازگاریِ کامل با شخصیت خود، تقریباً به هیچ چیز علاقه پرشور و حرارتی ندارد. او دوست دارد ناظرِ اتفاقات باشد و حواشیِ مسائل را تفسیر کند و افراد بسیاری را یافت که به این کار علاقه‌مند بودند. آن‌ها با همدیگر، اتحادیه خوبی از مفسران فکور را در مدرسه‌ راهنمایی‌شان تشکیل دادند.

به نظر می‌رسد لازم نیست فرزندان ما یکی از انگشت‌شمار دانش‌آموزان فوق‌العاده کلاس باشند. آن‌ها می‌توانند از پس کلاس‌های بزرگتر و ده‌ها دانش‌آموز از سوابق یا طبقات اجتماعی مختلف برآیند. می‌توانند خوب، و حتی گاهی عالی باشند. ما یاد گرفتیم که فرزندانمان آنقدرها شکننده نیستند که نیاز داشته باشند پیش از ورود به جهان به دستِ ما، در حباب محبوس شوند.

از آن گذشته، یاد گرفتیم که بچه‌هایم لزوماً فوق‌العاده نیستند. یا به عبارت دقیق‌تر، اگر می‌خواهند در سیستم آموزشی مدرسه عمومی به عنوان دانش‌آموزی فوق‌العاده شناخته شوند، بهتر است که خود فوق‌العاده باشند. مدرسه نمی‌تواند از آن‌ها آدمِ فوق‌العاده‌ای بسازد.

ما خوش‌شانس هستیم: فرزندانمان یک سیستم آموزشی بنیادی و قوی را در مدارس محلی دریافت خواهند کرد. و می‌توانند در همان سطح بنیادی بمانند، یا اینکه سطح خود را بهبود ببخشند. اما تصمیم با خود آنهاست تا از منابع فوق‌العاده بهره ببرند یا اینکه خود آن منابع را ایجاد کنند. آنها باید بخشی از برابری آموزشی خود باشند.

سث وارد دبیرستانی عمومی با برنامه دیپلم بین‌المللی خواهد شد که کلاس‌های زبان چینی دارد و در صورتی که به اندازه کافی نخواهد چالش کند، از گزینه ورود به کلاس‌های دانشگاه محلی برخوردار است. اما او باید به دنبال این تجارب بوده و واجد شرایط باشد. توانایی او در استفاده از این فرصت‌ها به خودش بستگی دارد، و نه به تواناییِ ما در پرداخت شهریه مدرسه‌ای که این فرصت‌ها را به طور خودکار برای او فراهم می‌کند.

البته در طول مسیر ممکن است ما از این تصمیم خود پشیمان شویم. ما باید با این احتمال دست و پنجه نرم کنیم که فرزندانمان از مزایای فوق‌العاده‌ای که مدرسه خصوصی برایشان فراهم می‌کرد، برخوردار نخواهند بود، ممکن است دیگر فرزندانمان به عنوان دانش‌آموزانی فوق‌العاده خاص، با تحصیلات خاص، و کودکانی خاص با توجه به دیدگاه ما نسبت به موفقیت آن‌ها تلقی نشوند. (بله، دخترم سال آینده به دانشگاه ییل وارد خواهد شد. این گزینه کمی مناسب‌تر از هاروارد به نظر می‌رسد.)

حداقل در حال حاضر، با نگه‌داشتن فرزندانمان در مدرسه عمومی، تصمیم گرفتیم که آن‌ها لازم نیست به سرعت پله‌های ترقی را طی کنند. و ما این باور را در آنها پرورش دادیم که برای رقم‌زدن آینده خود به ما و یا به مدرسه نیازی ندارند. این بهتر است. این مدرسه عادلانه است. و فرزندان من فقط بچه‌هایی هستند که سهم کوچک خود از دنیا را دریافت می‌کنند.

پی‌نوشت‌ها:

* این مطلب در تاریخ 5 مارس 2015 با عنوان The case against private education: Why we put our kids in public school در وبسایت سالون منتشر شده است.

* جسیکا گرگ (Jessica Gregg) پزشک و نویسنده است. او با خانواده‌اش در پورتلند، ایالت اورگان زندگی می‌کند.

[1] Seth

 

نویسنده مطلب : جسیکا گرگ

منبع دریافت این مطلب : ترجمان علوم انسانی


  • سرزمین تیزهوش ها
  • ۰
  • ۰

این سامانه که به اختصار به نام سناد شناخته شده است در آدرس sanaad.medu.ir از تابستان سال 1390 راه اندازی شده و وظیفه جمع آوری اطلاعات دانش آموزان وزارت آموزش و پرورش و ثبت نام آنها در مدارس کل کشور را به عهده دارد.

این سامانه در سال 1390 با تحت پوشش قراردادن ثبت نام دانش آموزان سراسر کشور در دوره های آموزشی مختلف از پیش دبستان تا پیش دانشگاهی و فنی حرفه ای و کاردانش، برای اولین بار در کشور توانست حدود سیزده میلیون دانش آموز را به صورت متمرکز ثبت نام نماید.

این پروژه برای سال دوم با انجام برخی تغییرات و بهینه سازی ها، از اردیبهشت ماه 1391 اقدام به ثبت نام دانش آموزان برای سال تحصیلی 91-92 نموده و توانسته است منبع اطلاعاتی سیستم های ساماندهی نیروی انسانی وزارت آموزش و پرورش باشد. این سیستم برای سال های 92 و 93 نیز با تحت پوشش قراردادن بسیاری موارد توسعه ای در حوزه فرآیندهای مورد نیاز وزارت آموزش و پرورش به فعالیت خود ادامه می دهد.

سیستم های متعددی به عنوان زیر سیستم های سامانه سناد از جمله سامانه ثبت نام المپیادهای علمی کشور و جشنواره جوان خوارزمی تهیه و تولید شده اند. همچنین سیستم هایی مانند سامانه جامع امور شاهد و ایثارگران ، سامانه فروش و توزیع کتاب های درسی ، پرتال همگام ، سامانه دانش آموزی ، سیستم های دانش آموزی و سیستم های ساماندهی نیروی انسانی (بکفا) از سناد تغذیه اطلاعاتی می شوند.

 

منبع دریافت این مطلب : سامانه دانش آموزی


  • سرزمین تیزهوش ها